Antoś jest ośmioletnim chłopcem, pełnym dobroci, radości, energii. Cechuje go także wrażliwość, empatia, niezwykła uczuciowość i ciekawość świata.

Niestety nieodzownym elementem życia Antosia jest również choroba autoimmunologiczna– cukrzyca typu 1 zwana insulinozależną, z którą zmaga się od 3 roku życia. 5 lat temu, przy diagnozie bliscy Antosia usłyszeli od lekarzy jedno proste, ale bardzo znamienne zdanie na temat tej choroby: „Nie potrafimy wyleczyć cukrzycy typu 1, ale potrafimy ją leczyć”.  Zdanie to niejako obrazuje codzienność Antosia. Codzienność, od której nie ma odpoczynku nawet na moment, nawet w nocy. Podstawowym lekiem w walce z chorobą jest insulina. Jej prawidłowe zastosowanie wymaga jednak także skrupulatnego przygotowania zbilansowania i odważenia wszystkich – nawet najmniejszych posiłków, ciągły pomiar glikemii czy uwzględnienie innych czynników środowiskowych, jak stres, choroba, bieżąca aktywność fizyczna itp. Każdy błąd w dawkowaniu insuliny może doprowadzić do hipoglikemii, która bezpośrednio zagraża życiu lub hiperglikemii, która powoduje trwałe uszkodzenia organizmu. Ośmiolatek nie jest w stanie samodzielnie nad tym zapanować.

W chorobie Antoś może liczyć na oparcie najbliższych, nieocenioną pomoc lekarską oraz wsparcie nowych technologii medycznych. Pompa insulinowa oraz system ciągłego monitorowania glikemii są obecnie niezastępowalną „bronią” rodziców Antosia w walce o jego zdrowie. Technologie te pozwalają także na to, aby życie Antosi nie różniło się od życia jego rówieśników, a on sam mógł realizować wszystkie swoje marzenia i pomysły.

Technologia medyczna w leczeniu cukrzycy typu 1 ciągle się rozwija, a koszty zakupu nowych sprzętów przekraczają niestety możliwości finansowe jego najbliższych. Przekazując Antosiowi 1 % Swojego podatku mogą jednak przyczynić się Państwo do zapewnienia mu możliwe najbardziej normalnego i szczęśliwego życia. Zebrane środki przeznaczone zostaną bowiem na zakup niezbędnego w walce z chorobą sprzętu, zwłaszcza nową i doskonalszą pompę insulinową i system ciągłego monitorowania glikemii.

Za zrozumienie i okazaną pomoc z góry dziękujemy – Rodzice Antosia.